Zit je dan in het vliegtuig als een van de weinige blanken. Hoe erg ik ook een voorstander ben van de uitspraak ‘collor doesn't matter'. En ‘iedereen is gelijk', wat voel ik mijzelf ongemakkelijk. Je voelt jezelf bekeken en ja, erg wit! In het vliegtuig zit ik naast een wat oudere en erg vriendelijke vrouw, ze is erg geïnteresseerd in wat ik als ‘Obrunni' ga doen in Ghana en voor hoelang ik ga blijven. Ook geeft ze me verschillende adviezen en tips over malaria. We kletsen wat en voor ik het door heb maak ik mijn eerste blunder. Ik vraag haar hoe haar vakantie was. Hier reageert ze naar mijn idee wat gepikeerd op, ze is namelijk niet op vakantie geweest maar woont in Londen en is nu juist op weg naar een vakantie in Afrika. Evi, niet gelijk conclusies trekken uit iemands huidskleur, denk ik bij mijzelf. Oke dat was les nr 1, hoeveel blunders zal ik nog gaan maken?

Op het vliegveld aangekomen, komt de warmte en klammigheid me tegemoet. En ook hier.. overal donkere mensen. In de rij wachtend om het land in te mogen speur ik langs de enkele blanken personen om te kijken of ik een mogelijke mede vrijwilliger kan ontdekken. Maar hier is helaas nog geen zicht op.

Terwijl ik mijn backpack en andere tassen probeer te instaleren op mijn rug en over mijn schouders en mezelf afvraag waarom ik ook al weer zoveel mee had, wordt ik aangesproken door een man.

Ook hij is erg geïnteresseerd in wat ik ga doen en vertelt dat hij elektricien is. Hij helpt me door de douane en de security check heen en ondertussen vertelt hij verder over het nieuwe ziekenhuis wat op initiatief van Nederlanders gebouwd wordt in Accra en waar hij de liften van mag monteren. Ik krijg zijn kaartje en op gelegenheid moet ik maar eens langskomen.

Ik word ontvangen door een SYTO (Student & Young Travel Organization) medewerker en ontmoet daar ook de vrijwilligers waar ik de komende week de oriëntatie mee zal doormaken.

Nienke, een 18 jarig meisje uit een dorp vlak bij Utrecht die 3 maanden les zal gaan geven in het noorden. Pita, een 21 jarig meisje uit NL, Nijmegen, die 3 maanden in een childrens home in het midden van Ghana zal gaan werken. Dan zijn er 2 duitse meisjes en een meisje uit Zwitserland ( die zelfs 6 maanden zal blijven!) die ook in een weeshuis zullen gaan werken. Een dag later arriveert dan nog een meisje uit Canada die voor anderhalve maand hier zal zijn. Verder is er nog een jongen, Mario uit Breda die in Accra blijft om straatkinderen te leren voetballen. En Rozemarijn, de vrijwilligster uit Breda die 5 weken met mij op het zelfde project zal gaan werken. Kortom een leuke groep met mensen! Het is zelfs best vol te houden met 8 vrouwen op een iets te kleine hostel kamer, met stapelbedden en maar 1 badkamer in het Pink hostel.

We ontmoetten een vriendinnetje van Nienke, die hier al 4 maanden zit. Dit meisje geeft les op een school en heeft het daarnaast voor elkaar gekregen om een eigen project op te zetten met het ingezamelde geld uit Nederland. Tijdens het lesgeven vond ze dat de kinderen veel te weinig ruimte hadden in het klaslokaal, en dus besloot ze er een klaslokaal bij te bouwen. Erg indrukwekkend om hier naar te luisteren. Zij als jong Nederlands meisje, doet naast haar werk als Englisch teacher ook gewoon het werk van een bouwinstuctuur. Ik zeg; chapo!

De daarop volgende dagen staan in het teken van kennismaken. Kennismaken met de organisatie SYTO, met de cultuur met de taal met het eten en natuurlijk met de tempratuur en leefomgeving. We leren de basis van een typisch Ghaneese dans en leren een beetje drummen.

Een kleine sfeer impressie en wat weetjes:

• Het Ghaneese eten, dat we tot nu toe zijn tegen gekomen bestaat vooral uit rijst. ‘Jollof' is een pittige rijst en wordt geserveerd met vooral vers gerookte of gegrilde kip/vis. Als groente zitten er dan vaak wat paprikaatjes in en krijg je ‘fried plantian' een soort van gegrilde banaan. En ja ja we kunnen dit nu zelf klaarmaken ;)!Het fruit is heerlijk vers! Maar heeft soms wel wat rare kleuren. Zo ziet de orange (sinasappel) groen en is het vruchtvlees van een ananas wit ipv geel. We eten hier niet veel, ‘s ochtends in het hostel een paar witte boterhammen met boter en jam en soms een ei of een worstje. 's Middags is het of heel uitgebreid of een stuk fruit. En 's avonds heb ik niet veel honger meer. Wel proberen we genoeg water en zout binnen te krijgen en doen we een poging om mijn hele grote zak snoep op te krijgen. Een bijna onmogelijke opgave, maar wel heerlijk!

• GMT noemen ze hier ook wel Ghana Maybe Time. Neem de tijd dus niet te serieus. Bestel eten als je nog geen trek hebt zodat je het krijgt als je honger hebt, bijt op een houtje en ben vooral hééééél geduldig. Wanneer een Ghanees zegt ‘I am comming', bedoelt hij ‘Ik ga nu weg en ik zal later terug komen'. Wanneer dat later dan is weet niemand.

• Aanraken is normaal. Net of ze even willen voelen of je witte huid wel écht is?!

• In Ghana is het onbeleefd om je linkerhand te gebruiken. Je linkerhand gebruik je namelijk op het toilet. Je geeft dus een hand met rechts, zwaait met rechts, draagt spullen met rechts, pakt iets aan met rechts, geeft iets aan met rechts en eet met rechts. Je linkerhand mag je alleen gebruiken in geval van nood, dus bijvoorbeeld als je rechterhand echt te veel spullen vast heeft om te zwaaien. Knap lastig is dit, probeer het maar eens en je zult zien dat je onbewust je linkerhand erg veel gebruikt!

• Ghana is positief ingesteld; Heb je het warm? Life goes on! Geen douche? Life goes on! Geen airco? Life goes on! Mis je thuis? Life goes on! Zere voeten? Life goes on!

• Overal op straat zie je, naast de vele auto's én fietsen mensen met spullen op het hoofd. Dit kunnen kleine zakken zijn met bijvoorbeeld laundry er in, maar ook zware objecten zoals schalen met fruit of dozen met nieuwe apparaten.

• De Ghaneese vlag is Rood, geel en groen gestreept met een zwarte ster in het midden. Rood staat voor het bloed dat er heeft gevloeid in de strijd voor onafhankelijkheid. Geel staat voor het rijk wat Ghana heeft aan goud. Het groene vlak staat voor het regenwoud en de zwarte ster voor de huidskleur van de mensen uit Ghana.

• In Ghana heeft iedereen een geboorte naam. Dit is de naam die je krijgt en linkt aan de dag dat je bent geboren. Ik ben geboren op een donderdag dus mijn Ghana naam is: ‘Yaa'.

• Obrunni is de naam die de Ghanesen je geven omdat je wit bent. Het tegenovergestelde van Obrunni is Obbibini.

Gefeliciteerd Ghana is 55 jaar!.... Ehm 55 jaar? Ja, 55 jaar geleden is Ghana onafhankelijk geworden. Dit wordt op 6 maart gevierd en wij hebben het geluk er dus bij te kunnen zijn. We vertrekken vroeg in de ochtend op pad naar ‘the independence square'. Onze gidsen dragen alle twee een wit shirt met de naam en de vlag van Ghana er op. En wij krijgen ook al snel de 3 kleuren van Ghana op gespeld. Het is erg druk op het plein, en hoever ik kan kijken zijn wij de enige groep blanken. In het midden van het plein vindt de parade plaats. De parade bestaat uit marcherende groepen mensen. Je weet wel, wat wij op tv zien in een film over het leger. Nou.. hier doet bijna iedereen het; het leger, de politie, de brandweer en zelfs highschools laten hier hun verschillende manieren van marcheren zien. Geweldig hoe het publiek tekeer gaat als de politie voorbij komt gemarcheerd. Voor mij is het moeilijk voor te stellen hoe geweldig het is, maar ik klap gewoon vrolijk mee.

Vandaag is de laatste dag van de oriëntatie en morgen zal iedereen naar zijn/haar project toe gaan. Behalve Nienke, Pita, Anja en ik, wij blijven in Accra voor de dans&drum cultuur week. We zijn uitgenodigd door onze drum leraar om een begrafenis bij te wonen en willen misschien komend weekend al een tripje buiten Accra gaan maken, naar de Wlii Waterfalls. Verder zullen we Pink hostel verlaten en naar ons eerste gastgezin gaan. Blij dat ik deze eerste ervaring in een gastgezin zal kunnen delen met vier anderen! Rozemarijn zal al naar ons project gaan in de Ashanti Region, het Anja's childrens home. Erg benieuwd hoe het daar is, maar we hebben nummers uitgewisseld, dus houden elkaar op de hoogte.

Voor de gene die mij ook wil kunnen bereiken, mijn Ghaneese nr is: +233 543916604