Hallo allemaal,

Hier volgt alweer mijn laatste verhaaltje vanuit Ghana. Mijn laatste week is voorbij. Mijn drie maanden in Afrika zitten er op.. Vanavond stap ik alweer in het vliegtuig..

Mijn laatste week heb ik heerlijk besteed. Ik ben aan de westkust van strand naar strand gehopt. Ik heb in verschillende mooie beach lodges geslapen en mooie stranden gezien. Ook heb ik kennisgemaakt met het regenseizoen wat nu echt zijn entree heeft gemaakt. Gelukkig heb ik naast regen ook flink wat zon gehad en is mijn buik nu in ieder geval niet wit meer! Ik heb heerlijk ontspannen, mooie wandelingen gemaakt, boeken gelezen, cocktails gedronken, geluierd en veel nagedacht over mijn tijd hier. Als ik nu terug kijk naar hoe ik me de eerste weken hier voelde en nu; wat een verschil! Ik had nooit gedacht dat ik me hier zo thuis zou voelen. In een van mijn eerste weken zei iemand tegen mij: 'Je houdt van Ghana, of je vindt het helemaal niets'. Wat raar dat ik toen nog dacht bij de laatste categorie te horen. Wat had ik het mis! Wat heb ik ook een voldoening gekregen van de lieve kindjes van Anja's Childrens home! Die stuk voor stuk zo bijzonder zijn en welke ik stuk voor stuk om hun eigen persoonlijkheid mis! Ik hoop dat ik ze in de toekomst ooit nog eens op zal kunnen zoeken of in ieder geval nog eens contact met ze zal hebben via de telefoon, post of email.

In ieder geval blijf ik contact houden met Anja, de oprichtster van het project. Ik heb in mijn laatste week in het childrens home namelijk het besluit genomen dat ik een jongen uit Banko 'Yaw Richard' ga helpen zijn studie te financieren. Hij krijgt in september de uitslagen van zijn examen. En krijgt dan te horen naar welke hoge school hij kan gaan. Ik zal zijn uitslagen te zien krijgen en dan met hem, met Anja en met mijn hostvader gaan overleggen wat ik voor hem zal gaan betalen. Ik heb dus nog niet helemaal afscheid genomen van Anja's Childrens home.

Tijdens mijn periode in Ghana heb ik kennis mogen maken met de Ghaneese cultuur en de Ghaneese manier van leven. Vooral de rust, de vriendelijkheid en het leven per dag is mij erg bevallen. Ik hoop dat ik de dingen die ik hier ervaren, gezien en geleerd heb ook in Nederland toe zal kunnen passen. Ik kan wel zeggen dat ik een flinke berg ervaring en bagage mee naar huis neem. Ik hoop echt dat ik niet per direct weer mee zal gaan met de westerse haast. En het 'moeten'. Het niet eens tijd hebben om een onbekende te groeten of een kort praatje te maken op straat.

Dat ik gegroeid ben in de Ghaneese cultuur en dat ik mij hier thuis voel viel me pas echt op toen ik weer terug kwam in de hoofdstad, Accra, gisteren. Ik liep over de zelfde markt als de allereerste week. Waar ik de aller eerste week me dood ergerde aan de mensen die aan je lopen te trekken, de verschrikkelijk hoge prijzen, de drukte en de angst dat je bestolen wordt. Liep ik nu heerlijk op mijn gemak rond, maak praatjes met de verkopers, maak grapjes met ze, lach met ze om hun veel te hoge prijzen. Laat ze verrast staan door wat Ghaneese woordjes, handgebaren en gewoonten er door heen te gooien en heb zo zeker 3 uur op deze markt rond gelopen. De zelfde souvernier markt die ik 3 maanden geleden zo snel mogelijk weer verlaten heb. Geweldig toch?!

Ik denk dat ik Ghana en de Ghaneese mensen, cultuur, manier van leven en alles heel erg zal gaan missen. Maar ik heb aan de andere kant ook wel erg zin om weer naar huis te gaan. Om mijn ouders en zusjes weer te zien. Gezellig met mijn vriendinnetjes bij te kletsen en alle vertrouwde mensen weer om mee heen te hebben. Ook heb ik verschrikkelijk veel zin om te gaan shoppen. Al mijn kleding is hier zo versleten en vies. En na 3 maanden geen make up, geen stijltang en een uitgroei van hier tot tokio heb ik zoveel zin om mezelf weer eens mooi te maken; Leuke kleren aan te trekken, hakken te dragen en parfum op te spuiten!

Ook heb ik zin om mijn gedachten nu weer eens met anderen te kunnen delen. De afgelopen maanden ben ik zo erg op mezelf en met mijn eigen gedachten en mening alleen geweest dat ik erg benieuwd ben hoe dit zich in Nederland door gaat zetten. Zal ik meer op mezelf willen zijn? Of ben ik helemaal klaar met mezelf en ga ik extra veel de aanwezigheid van anderen op zoeken? Wel heb ik het idee dat ik doordat ik bijna 3 maanden met mezelf geweest ben, meer op mezelf en mijn eigen mening ben gaan vertrouwen. Dat is ten slotte wat ik hier bijna alleen maar heb gedaan. Maar dat zal de tijd van zelf leren en waarschijnlijk zal ik pas over een aantal maanden of misschien wel over een jaar pas terug kunnen kijken naar de dingen die ik echt heb mee genomen vanuit Ghana en die ik zal koesteren en mee nemen in de rest van mijn leven.

Ik wil iedereen die mijn Blogje heeft bijgehouden en daar steeds maar weer op gereageerd heeft heel erg bedanken. Ik vond het super leuk om de reacties te lezen. Zelfs mensen die ik niet ken! Wat bijzonder dat jullie de tijd hebben genomen om je door mijn verhalen heen te spitten. Echt heel erg bedankt iedereen, vind het echt super leuk!!

Bye Bye Ghana. Tot morgen Nederland!